Compensatie Voor Het Sterrenbeeld
Substability C Beroemdheden

Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign

Artikel

Een korte geschiedenis van de kippendans

top-leaderboard-limiet'>

Het is gek, het is aanstekelijk en het is overal. Een leuke kleine mal met eenvoudige bewegingen die in minder dan een minuut kunnen worden geleerd, 'The Chicken Dance' is een nietje op schoolfeesten, bar mitswa's en Oktoberfest-vieringen. Het verhaal van deze aviaire shimmy begon met zijn melodie, die meer dan 60 jaar geleden werd geschreven door een Zwitserse muzikant genaamd Werner Thomas.

In de jaren vijftig verdiende Thomas zijn dagelijks brood met accordeon spelen in Zwitserse vakantieoorden. Zoals hij onthulde in dit Duitstalige interview, kwam het deuntje voor het eerst in zijn hoofd in 1955 of zo. Thomas bracht de volgende jaren door met het herzien van zijn melodie - en het bedenken van een dans die daarbij hoorde. De eigenzinnige routine die hij uiteindelijk bedacht, was niet geïnspireerd door kippen, maar eerder door skiërs.

Zelfs in de jaren vijftig was Zwitserland wereldberoemd om zijn skigebieden, waarvan Thomas er veel bezocht. Terwijl hij toekeek hoe vakantiegangers met wilde overgave de hellingen afsloegen, kon Thomas niet anders dan hun gelijkenis met een bepaalde watervogel opmerken. Skiërs, zei hij, gebruiken bepaalde handbewegingen die - althans voor hem - 'de snavel van een eend' opriepen. Andere gebaren die de wintersportliefhebbers gebruikten, deden Thomas denken aan klapperende vleugels en waggelende voeten. Vervolgens paste hij deze aan tot een speelse reeks bewegingen die hij 'Der Ententanz' of 'The Duck Dance' noemde.

De volgende belangrijke ontwikkeling in de geschiedenis van het lied vond plaats in de vroege jaren zeventig, toen de Belgische muziekproducent Louis Julien van Rijmenant Thomas het hoorde spelen in een hotel in Davos, Zwitserland. In 1973 werkte Rijmenant samen met een band genaamd Bobby Setter's Cash & Carry om het nummer als single uit te brengen. Deze versie van het deuntje, getiteld 'Tchip, Tchip', is gemaakt via synthesizer - een feit dat Thomas totaal overrompelde toen hij hun cover voor het eerst hoorde.

in welk jaar kwamen talladega-avonden uit?

'De synthesizer was een compleet nieuw instrument voor mij', zei Thomas. Hoewel hij deze elektronische versie van zijn nummer aanvankelijk niet goedkeurde, begon hij het al snel leuk te vinden. En hij was niet de enige: binnen een jaar verkocht Rijmenant's 'Tchip, Tchip'-record meer dan 1 miljoen exemplaren in Europa.

Ondanks de populariteit van het deuntje, zou Thomas' begeleidende dans niet algemeen bekend worden totdat de Nederlandse band De Electronica in 1980 een nieuwe cover van 'Tchip, Tchip' uitbracht. Hun versie, die de groep 'De Vogeltjesdans' of 'Dance Little Bird' noemde ”- bracht een respectabele 29 weken door in de Nederlandse hitlijsten, waar het piekte op nummer acht. Bij concerten en tv-optredens (waarvan je er één hieronder kunt bekijken) bracht De Electronica de melodie weer samen met de originele, eendachtige bewegingen die Thomas meer dan twee decennia eerder had bedacht.

Tegen die tijd was de melodie al de Atlantische Oceaan overgestoken. De eer om het naar de Verenigde Staten te brengen, behoort toe aan muziekproducent Stanley Mills. Zijn eerste kennismaking met Thomas' meesterwerk kwam op een congres in 1972 in Cannes, Frankrijk. Mills hield meteen van het deuntje en kocht zijn Amerikaanse distributierechten. Net als De Electronica noemde hij zijn versie 'Dance Little Bird'. Hoewel het nummer nu een alomtegenwoordige kracht is op dancefeesten in het hele land, vond het niet meteen zijn Amerikaanse publiek. Mills probeerde 'Dance Little Bird' verkoopbaarder te maken door originele Engelse teksten op te stellen, die sindsdien in de vergetelheid zijn geraakt. (Het refrein ging als volgt: 'Hey you're in the swing / You're cluckin' like a bird / You're flapping your wings / Don't you feel absurd?') Hoewel Mills verschillende polkabands overtuigde om ' Dance Little Bird” op hun albums, wist geen van hen er een hit van te maken.

Toch kun je een goed deuntje niet laag houden. Mills zegt dat in de jaren tachtig instrumentale versies van 'Dance Little Bird' langzaam een ​​aanhang ontwikkelden in Milwaukee, Cleveland, Austin en andere steden met grote polka-liefhebbende gemeenschappen. 'Mensen begonnen erop te dansen op bruiloften en bar mitswa's en de lokale dansbands begonnen het te spelen,' zei Mills. 'Een paar lokale polkagroepen namen het op en verkochten het vanuit de achterkant van [hun vrachtwagens].'

Buiten het medeweten van Mills op dat moment, kreeg het nummer op dit punt in zijn geschiedenis een nieuwe naam. Het is moeilijk om precies aan te geven wanneer het Amerikaanse publiek het 'The Chicken Dance' begon te noemen, maar een festival in Tulsa, Oklahoma, zou wel eens verantwoordelijk kunnen zijn. Op het Oktoberfest in de stad in 1981 besloot een Duitse band om 'Dance Little Bird' te spelen en leerde het publiek Thomas's Duck Dance te doen. Omdat visuele hulpmiddelen altijd nuttig zijn, hebben de organisatoren van het evenement het grotere gebied van Tulsa afgezocht op zoek naar een eendenkostuum voordat het feest begon. Er was niets te vinden, maar een lokaal tv-station kon hen een kippenpak lenen - en de rest is geschiedenis.

Op een dag in 1994 kreeg Mills een telefoontje van een bedrijf dat op zoek was naar een compilatiealbum voor een dansfeest. De beller vroeg of hij een nummer met de naam 'The Chicken Dance' mocht opnemen.

'Ik bezit niets dat 'The Chicken Dance' heet,' antwoordde Mills.

'Ja dat doe je, ik zal het via de telefoon spelen', zei de vreemdeling.

'Toen hij dat deed,' herinnerde Mills zich later, ' realiseerde ik me dat het mijn lied was. Het kreeg die naam helemaal vanzelf.” Het resulterende compilatierecord, getiteldZet de muziek harder- was een doorslaand succes. Sindsdien is 'The Chicken Dance' een echte melkkoe voor Mills.

wat is het smerigste ter wereld

Net zoDe Wall Street Journalrapporteerde in 2001: 'Zijn 'Chicken Dance'-inkomsten uit tv-commercials alleen stegen van een schijntje aan het begin van de jaren negentig tot ongeveer $ 7000 in 1995, en vervolgens tot meer dan $ 50.000 [in 2000].'

'Het gaat heel goed', zei Mills destijds, 'maar daardoor ben ik geen miljonair.'

Sindsdien heeft 'The Chicken Dance' zich een weg gebaand naar de culturele mainstream en heeft alles tot leven gebracht, van feesten tot sportevenementen. Hoewel veel artiesten hun grootste hit gaan haten, waardeert Thomas nog steeds het succes van het nummer. Zoals de accordeonist in het eerder genoemde interview opmerkt, kan hij, wanneer hij 'The Chicken Dance' op televisie ziet, gerust zijn in de wetenschap dat zijn volgende biertje is betaald.

Dit verhaal is bijgewerkt voor 2019.