Compensatie Voor Het Sterrenbeeld
Substability C Beroemdheden

Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign

Artikel

8 gigantische feiten over Uranus

top-leaderboard-limiet'>

Uranus, de eerste planeet die door een telescoop werd ontdekt, is de dichtstbijzijnde van de twee 'ijsreuzen' in het zonnestelsel. Omdat we er al meer dan 30 jaar niet zijn geweest, is een groot deel van de planeet en zijn innerlijke werking onbekend. welke wetenschappers?Doenknow suggereert echter een verbluffende wereld van diamantenregen en mysterieuze manen. Dit is wat je moet weten over Uranus.

was Mary Queen of Scots mooi

1. De manen van Uranus zijn vernoemd naar personages uit de literatuur.

Uranus is de zevende planeet vanaf de zon, de vierde grootste qua grootte, en staat op de zevende plaats qua dichtheid. (Saturnus wint als minst dichte.) Het heeft 27 bekende manen, elk genoemd naar personages uit de werken van William Shakespeare en Alexander Pope. Het is ongeveer 1784 miljoen mijl van de zon (we zijn 93 miljoen mijl verwijderd van de zon, of 1 astronomische eenheid), en is vier keer breder dan de aarde. Een reis plannen? Breng een jas mee, want de effectieve temperatuur van de bovenste atmosfeer is -357 ° F. Een Uranisch jaar duurt 84 aardse jaren, wat behoorlijk lang lijkt, totdat u één Uranische dag in overweging neemt, die 42 aardse jaren duurt. Waarom?

2. Uranus draait op een unieke manier.

De meeste planeten draaien, terwijl ze om de zon draaien, rechtop en draaien als toppen - sommige sneller, andere langzamer, maar toch tollen. Niet Uranus! Terwijl het om de zon draait, lijkt zijn beweging meer op een bal die langs zijn baan rolt. Dit betekent dat voor elk halfrond van de planeet om van dag naar nacht te gaan, je een halve baan moet voltooien: 42 aardse jaren. (Merk op dat dit niet de lengte is van een volledige rotatie, die ongeveer 17,25 uur duurt.) Hoewel niemand zeker weet wat deze kanteling van 98 graden heeft veroorzaakt, gaat de heersende hypothese over een grote planetaire botsing vroeg in zijn geschiedenis. En in tegenstelling tot de aarde (maar net als Venus!), draait het van oost naar west.

3. Uranus is een uitzondering op de planetaire naamgevingsconventie.

Het is je misschien opgevallen dat elke niet-aardse planeet in het zonnestelsel is vernoemd naar een Romeinse godheid. (De aarde heeft het niet gehaald, want toen het werd genoemd, wist niemand dat het een planeet was. Het was gewoon … alles.) Er is een uitzondering op de regel van de Romeinse god: Uranus. Mars, die zich vanaf de aarde naar buiten beweegt, is (soms) de zoon van Jupiter en Jupiter is de zoon van Saturnus. Dus wie is de vader van Saturnus? Goede vraag! In de Griekse mythologie is het Ouranos, die geen exact equivalent heeft in de Romeinse mythologie (Caelus is dichtbij), hoewel zijn naam soms door dichters werd gelatiniseerd als - je raadt het al! - Uranus. Dus om de zaken netjes en opgeruimd te houden, was het Uranus toen hij deze nieuw ontdekte wereld eindelijk een naam gaf. Astronomen realiseerden zich niet hoezeer ze de wetenschappelijke klaslokalen steeds meer zouden verstoren.

Het wordt overigens niet uitgesproken als 'je anus', maar eerder als 'urineer ons' … wat nauwelijks een verbetering is.

4. Uranus is een van de slechts twee ijsreuzen.

Uranus en Neptunus vormen de ijsreuzen van het zonnestelsel. (Andere klassen van planeten zijn de terrestrische planeten, de gasreuzen en de dwergplaneten.) IJsreuzen zijn geen gigantische brokken ijs in de ruimte. De naam verwijst eerder naar hun vorming in het interstellaire medium. Waterstof en helium, die alleen als gassen in de interstellaire ruimte bestaan, vormden planeten zoals Jupiter en Saturnus. Silicaten en ijzers vormden ondertussen plaatsen zoals de aarde. In het interstellaire medium vormen moleculen zoals water, methaan en ammoniak een tussentoestand die, afhankelijk van de lokale omstandigheden, als gassen of ijs kan bestaan. Toen Voyager ontdekte dat die moleculen uitgebreid aanwezig waren in Uranus en Neptunus, noemden wetenschappers ze 'ijsreuzen'.

5. Uranus geeft niet veel warmte af.

Planeten vormen heet. Een kleine planeet kan tijdens de ouderdom van het zonnestelsel afkoelen en warmte uitstralen. Een grote planeet kan dat niet. Het is na vorming aan de binnenkant niet voldoende afgekoeld en straalt dus warmte uit. Jupiter, Saturnus en Neptunus geven allemaal aanzienlijk meer warmte af dan ze van de zon ontvangen. Vreemd genoeg is Uranus anders.

'Uranus is de enige reuzenplaneet die niet significant meer warmte afgeeft dan hij van de zon ontvangt, en we weten niet waarom dat is', zegt Mark Hofstadter, een planetaire wetenschapper bij NASA's Jet Propulsion Laboratory. Hij vertelt Trini Radio dat men denkt dat Uranus en Neptunus vergelijkbaar zijn in termen van waar en hoe ze gevormd zijn.

Dus waarom is Uranus de enige planeet die geen warmte afgeeft? 'De grote vraag is of die warmte aan de binnenkant wordt vastgehouden, en dus is het interieur op dit moment veel heter dan we verwachten', zegt Hofstadter. 'Of is er iets gebeurd in de geschiedenis waardoor alle interne warmte veel sneller vrijkwam dan verwacht?'

De extreme helling van de planeet kan hiermee verband houden. Als het werd veroorzaakt door een impactgebeurtenis, is het mogelijk dat de botsing de ingewanden van de planeet heeft omvergeworpen en heeft geholpen deze sneller af te koelen. 'Het komt erop neer', zegt Hofstadter, 'is dat we het niet weten.'

6. Uranus regent diamanten die groter zijn dan grizzlyberen.

Hoewel het erg koud is in de bovenste atmosfeer van Uranië, wordt het erg heet, heel snel naarmate je dieper komt. Koppel dat aan de enorme druk in het Uranische binnenland, en je krijgt de voorwaarden voor letterlijke diamantregen. En niet alleen kleine regendiamantjes, maar diamanten die dat wel zijnmiljoenen karaatelk groter dan je gemiddelde grizzlybeer. Merk ook op dat door deze hitte de ijsreuzen relatief weinig ijs bevatten. Rondom een ​​rotsachtige kern wordt gedacht dat het een enorme oceaan is, hoewel een die anders is dan je op aarde zou kunnen vinden. Daar beneden houden de hitte en de druk de oceaan in een tussentoestand die zeer reactief en ionisch is.

vlad het spietsbos van lijken

7. Uranus heeft tientallen babyringen van een bakker.

In tegenstelling tot de gladstrijkende hoepels van Saturnus, zijn de 13 ringen van Uranus donker en onheilspellend, waarschijnlijk bestaande uit ijs en door straling bewerkt organisch materiaal. De ringen zijn meer gemaakt van brokken dan van stof, en zijn waarschijnlijk erg jong: iets in de orde van 600 miljoen jaar oud. (Ter vergelijking: de oudst bekende dinosaurussen zwierven ongeveer 240 miljoen jaar geleden over de aarde.)

8. We zijn al eerder op Uranus geweest en komen zeker terug.

Het enige ruimtevaartuig dat ooit Uranus heeft bezocht, was NASA's Voyager 2 in 1986, die 10 nieuwe manen en twee nieuwe ringen ontdekte tijdens zijn enkele doorgang vanaf 50.000 mijl omhoog. Vanwege de pure gekheid en het wonder van de planeet, staan ​​wetenschappers sindsdien te popelen om terug te keren. Sommige vragen kunnen alleen worden beantwoord met een nieuwe ruimtevaartuigmissie. Sleutel onder hen: Wat is de samenstelling van de planeet? Wat zijn de interacties van de zonnewind met het magnetische veld? (Dat is belangrijk om verschillende processen te begrijpen, zoals de verwarming van de bovenste atmosfeer en de energiedepositie van de planeet.) Wat zijn de geologische details van de satellieten en de structuur van de ringen?

Het ruimtevaartuig Voyager gaf wetenschappers een kijkje in de twee ijsreuzen, en nu is het tijd om ze van dichtbij en in de diepte te bestuderen. Hofstadter vergelijkt de noodzaak van een missie met ijsreuzen met wat er gebeurde nadat de Voyagers Jupiter en Saturnus hadden bezocht. NASA lanceerde Galileo naar Jupiter in 1989 en Cassini naar Saturnus in 1997. (Cassini werd onlangs op een zelfmoordmissie naar Saturnus gestuurd.) Die missies kwamen aan bij hun respectievelijke systemen en bleken transformerend op het gebied van planetaire wetenschap.

'Net zoals we Europa en Enceladus van dichterbij moesten bekijken om te beseffen dat daar potentieel bewoonbare oceanen zijn, kunnen de systemen van Uranus en Neptunus soortgelijke dingen hebben', zegt Hofstadter. 'Daar willen we heen om ze van dichtbij te zien. We moeten het systeem in.'